Sen aşktan "N" anlarsın kızım!
Gelip geçici bir heves gibi bakıp
Özlemsiz günleri yaşamazken sancılı akşamlarda
Her dem bu acıyı yaşayanları görmezken sonbaharın sonunda
Kayıtsız kalmışsan yüreğin kıpırdarken sevdanın doruklarında
Sen aşka ihanet etmişken puslu ve sisli bir günde
Uyanmamışsan karın ağrısı sanıp kalp ağrısını sabahın beşinde
Duymuşsan varlığını bu mucizenin sağır kalmışsan
Her dem seni düşüneni yok saymışsan hayal dünyanda
Geleceğini tarumar etmişsen kalp bahçesinin
Vurmuşsan en dibine mışlı geçmiş zamanların
Gözlerine perde çekmişken göreceğin güzelliklere
Bir hareketi çok görmüşsen ayaklarına
Kalmayı denemezken hiç bir zaman
Sürekli gitmenin varlığına inanmışsan kalbin atarken
"Yok yok olamaz"diye kendini kandırmışsan
Her dem üzmeyi alışkan görmüşken kendine
Kaçmayı bir ideoloji bilmişsen hayatına
Ben ahmed Arif olsam ne sen Leyla Erbil olsan ne?
Yürek olmadıktan sonra sende?
Sen aşktan "N" anlarsın be kızım!
